ارتباط تنیدگی شغلی با تاب آوری و امنیت شغلی در زنان باردار شاغل شهر تهران

چکیده

زمینه و هدف: یکی از مهمترین پیامدهای فعالیت در اجتماع ، بروز استرس و فشار های روانی است. این امر در زنان ، به خصوص زنان باداری که شاغل هستند بسیار بیشتر بروز می کند. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی ارتباط تنیدگی شغلی با تاب آوری و امنیت شغلی در زنان باردار شاغل شهر تهران است.

روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. بدین منظور بین 384 نفر از زنان باردار شاغل در منطقه 7 که به روش فرمول کوکران و به صورت هدفمند انتخاب شدند،  سه پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون ،تنیدگی شغلی آسیپو و پرسشنامه امنیت شغلی نیسی توزیع شد.داده های آماری بدست آمده از نمونه های آماری به وسیله نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار داده شد. تجزیه و تحلیل داده ها و آمار استنباطی فرضیه به وسیله تحلیل واریانس یک طرفه انجام شد. یافته­ها: در نهایت نتایج حاصل از تحقیق نشان داد بین تنیدگی شغلی با تاب آوری ارتباط معنی دار و منفی وجود دارد. همچنین بین امنیت شغلی و تنیدگی نیز ارتباط معنی دار و منفی وجود دارد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که زنان شاغل باردار خود را در معرض انواع شرایطی می‌دانند که در نهایت به تنیدگی شغلی آنها منتهی می‌گردد. و در این بین هرچه تنیدگی شغلی و استرس در زنان باردار شاغل افزایش یابد تاب آوری آنها نیز کاهش می یابد. همچنین هرچه تنیدگی شغلی آنها بالا باشد امنیت شغلی نیز در این زنان پایین خواهد آمد.

نتیجه‌گیری: تنیدگی شغلی می‌تواند تاب آوری و امنیت شغلی را افزایش دهد.