تحلیل شاخص‌های رفتاری و اجتماعی در پذیرش درمان‌های پیشگیرانه در بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن

چکیده

هدف: هدف این مطالعه شناسایی و تحلیل شاخص‌های رفتاری و اجتماعی مؤثر بر پذیرش درمان‌های پیشگیرانه در بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن است.

روش‌ها و مواد: این تحقیق به‌صورت کیفی و با استفاده از مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته انجام شد. نمونه شامل ۲۱ بیمار مبتلا به بیماری‌های مزمن ساکن تهران بود که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از تحلیل محتوای استقرایی و نرم‌افزار Nvivo مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. داده‌ها تا رسیدن به اشباع نظری جمع‌آوری شدند.

یافته‌ها: نتایج این تحقیق نشان داد که عوامل مختلفی مانند نگرش‌های فردی، تجربیات گذشته، خودکارآمدی، حمایت اجتماعی، فشار اجتماعی و دسترسی به منابع اطلاعاتی بر پذیرش درمان‌های پیشگیرانه تأثیرگذار هستند. بیشتر شرکت‌کنندگان تأکید کردند که تجربه‌های منفی از درمان‌های گذشته باعث تردید آن‌ها در پذیرش درمان‌های جدید می‌شود. همچنین، حمایت اجتماعی از خانواده و گروه‌های حمایتی به‌عنوان یک عامل مؤثر در پذیرش درمان‌ها شناخته شد.

نتیجه‌گیری: پذیرش درمان‌های پیشگیرانه در بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن تحت تأثیر عوامل مختلف اجتماعی، روانی و رفتاری است. تقویت حمایت اجتماعی، ارائه منابع اطلاعاتی معتبر و افزایش خودکارآمدی بیماران می‌تواند به پذیرش بیشتر درمان‌های پیشگیرانه کمک کند.