مقایسه اثربخشی واقعیت درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برسازگاری اجتماعی سالمندان مراجعه کننده به مراکز روزانه توانبخشی تهران
کلمات کلیدی:
سازگاری اجتماعی, واقعیت درمانی, درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، سالمندانچکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی واقعیت درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی سالمندان مراجعه کننده به مراکز روزانه توانبخشی تهران بود.
روش کار: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، جزء پژوهش های شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیه سالمندان مراجعه کننده به مراکز روزانه توانبخشی تهران در نیمه اول سال 1403 بود که از میان آنها نمونه ای به حجم 90 نفر به روش نمونه گیری در دسترس و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل (هر گروه 30 نفر) گمارده شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل (1962) بود.
یافته ها: یافتههای پژوهش نشان داد که هر دو روش درمانی باعث افزایش معنادار سازگاری اجتماعی سالمندان شد. از سویی دیگر یافتههای این پژوهش نشان داد که واقعیت درمانی در مقایسه با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد روش موثرتری برای افزایش سازگاری اجتماعی در سالمندان است.
نتیجه گیری: بر اساس یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که هر دو روش درمانی می تواند افزایش سازگاری اجتماعی سالمندان را در بر داشته باشد.