تحلیل رفتارهای اجتماعی و شناختی در یادگیری تعاملی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم

چکیده

هدف: هدف این مطالعه بررسی رفتارهای اجتماعی و شناختی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در محیط‌های یادگیری تعاملی است.

روش‌ها و مواد: این تحقیق یک مطالعه کیفی است که با استفاده از مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته داده‌ها جمع‌آوری شده‌اند. شرکت‌کنندگان ۲۳ کودک مبتلا به اختلال اوتیسم از شهر تهران بودند. داده‌ها از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با والدین و مربیان کودکان جمع‌آوری شد و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Nvivo و روش تحلیل تماتیک صورت گرفت.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم با مشکلات قابل توجهی در زمینه تعاملات اجتماعی، تمرکز و توجه، حل مسئله و انعطاف‌پذیری شناختی روبه‌رو هستند. با این حال، محیط‌های یادگیری تعاملی تأثیرات مثبتی بر بهبود این مهارت‌ها داشتند. کودکان در فعالیت‌های گروهی و بازی‌های تعاملی توانستند مهارت‌های اجتماعی خود را تقویت کرده و در حل مسائل گروهی موفق‌تر عمل کنند.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که محیط‌های یادگیری تعاملی می‌توانند به طور مؤثر به تقویت مهارت‌های اجتماعی و شناختی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم کمک کنند. طراحی مناسب محیط‌های آموزشی و استفاده از فناوری‌های کمکی می‌تواند به بهبود کیفیت یادگیری این کودکان کمک کند.