اثربخشی درمان ذهن‌آگاهی بر افکار خودکشی و سازگاری اجتماعی در دختران نوجوان اقدام‌کننده به خودکشی

چکیده

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان ذهن‌آگاهی بر افکار خودکشی و سازگاری اجتماعی در دختران نوجوان اقدام‌کننده به خودکشی انجام شد.

روش‌شناسی: این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دختران نوجوان اقدام‌کننده به خودکشی مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهرستان چالوس در فصل پاییز سال 1403 بودند. نمونه پژوهش 30 نفر بودند که پس از بررسی ملاک‌های ورود به مطالعه با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت درمان ذهن‌آگاهی قرار گرفت و گروه کنترل در این مدت هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس ایده‌پردازی خودکشی (بک و همکاران، 1979) و خرده‌مقیاس سازگاری اجتماعی در سیاهه سازگاری (بل، 1961) بود. داده‌های این مطالعه با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS نسخه 25 تحلیل شدند.

یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین گروه‌های آزمایش و کنترل از نظر هر دو متغیر افکار خودکشی و سازگاری اجتماعی تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر، درمان ذهن‌آگاهی باعث کاهش افکار خودکشی و بهبود سازگاری اجتماعی در دختران نوجوان اقدام‌کننده به خودکشی شد  (001/0P<).

نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه، مشاوران و درمانگران می‌توانند از روش درمان ذهن‌آگاهی در کنار سایر روش‌های درمانی برای بهبود ویژگی‌های روانشناختی مانند کاهش افکار خودکشی و بهبود سازگاری اجتماعی در گروه‌های آسیب‌پذیر از جمله دختران نوجوان اقدام‌کننده به خودکشی استفاده نمایند.